«Να φοβάσαι τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες…να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού…».
Τζον Στάινμπεκ, Τα Σταφύλια της Οργής
Επειδή το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, μέσα από τα πιο χαρακτηριστικά άρθρα του, επιδιώκει:
• όχι απλώς να βάλει τέλος στο 8ωρο, αλλά να κάνει λάστιχο τη ζωή και την καθημερινότητα κάθε εργαζόμενου, με την επιβολή εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας.
• να αυξήσει τις ετήσιες ώρες νόμιμης υπερωρίας σε 150 (από 96 στην βιομηχανία και από 120 στις υπηρεσίες) με ταυτόχρονη μείωση της καταβαλλόμενης προσαύξησης στο ωρομίσθιο του εργαζόμενου στο 40%,
• να επιβάλει ακόμη μεγαλύτερη καταστρατήγηση της κυριακάτικης αργίας,
• να δρομολογήσει νέες διευκολύνσεις στις απολύσεις,
• να συνεχίσει την υπονόμευση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων,
• να επιβάλει ακόμα και για την κήρυξη μιας ολιγόωρης στάσης εργασίας από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, να πρέπει αυτό να προσφύγει (με το αζημίωτο) σε δικαστικό επιμελητή,
• να υπονομεύσει την απεργιακή διεκδίκηση καθώς με απεργία ή όχι, η παραγωγή δεν σταματά! Σε βιομηχανίες, υπηρεσίες και χώρους εργασίας προβλέπεται προσωπικό ασφαλείας. Μάλιστα στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα το προσωπικό ασφαλείας που απαιτείται φθάνει το 1/3, δηλαδή, με απλά λόγια, η απεργία δια νόμου ακυρώνεται,
• να χτυπήσει τα σωματεία και να διαλύσει το ζωντανό χαρακτήρα τους, τις συλλογικές διαδικασίες βάσης και τις ΓενικέςΣυνελεύσεις, την ελεύθερη διάδοσης ιδεών,
• να επιβάλει την ηλεκτρονική ψηφοφορία ως εργαλείο για τη λήψη απόφασης απεργίας,βάζοντας μπροστά το ψευτοιδεολόγημα της ηλεκτρονικής «δημοκρατίας», με σκοπό την απομόνωση των εργαζομένων από τις συλλογικές διαδικασίες,
• να προωθήσει γενίκευση της τηλεργασίας, για την οποία προβλέπονται τα πάντα εκτός από το σημαντικότερο: το χρόνο τηλεργασίας, που γίνεται λάστιχο προς όφελος του εργοδότη.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο,τιδήποτε ισχύσει για τον ιδιωτικό τομέα θα επεκταθεί και στο Δημόσιο, όπως π.χ έγινε και το 2010 με την αύξηση του ωραρίου.
Γι αυτό:
Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή ούτε να ψηφιστεί!
Συμμετέχουμε όλοι-ες στις κινητοποιήσεις με αγωνιστικό συντονισμό όλων των ταξικών δυνάμεων!
Απεργούμε μαζικά στις 3 Ιουνίου και μέσα από ΓΣ στα σωματεία μας κλιμακώνουμε τον αγώνα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου