Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

Για την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών….

Εκφράζουμε τη βαθύτατη οδύνη μας για τους δύο εκλεκτούς συναδέλφους του ΓΕΛ Λεχαινών, Δημήτρη Βασιλακόπουλου και  Νίκου Ρόδη, που προστέθηκαν στη λίστα των θυμάτων του εθνικού δικτύου Πατρών-Πύργου. Τα πολιτικά παιχνίδια όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων  σχετικά με το δρόμο αυτό τις καθιστούν πολιτικά ένοχες για τις εκατοντάδες χαμένες ανθρώπινες ζωές.
Είναι  απαραίτητο την επομένη μέρα της επικήδειας ακολουθίας των συναδέλφων να μην «ξεχαστούμε» και να παλέψουμε να διασφαλιστούν οι απαραίτητες συνθήκες για να μην θρηνήσουμε θύματα ξανά. 
Στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία έχει επιβληθεί μία δημοσιονομική «ανομία» η οποία, ελέω μνημονίων, στερεί από το λαό αυτονόητα κοινωνικά του δικαιώματα όπως η παιδεία, η υγεία αλλά και η κατασκευή του, απαραίτητου για τις μετακινήσεις, οδικού δικτύου. 

Γι’ αυτό το λόγο:
χρειάζεται όλοι οι πολίτες της τοπικής μας κοινωνίας να ενώσουμε τις φωνές μας και να μην ανεχτούμε άλλο την εγκληματική αμέλεια των υπεύθυνων κυβερνητικών παραγόντων. 
η ΕΛΜΕ ΗΛΕΙΑΣ: 
-να πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες σε συνεργασία και με άλλους φορείς και σωματεία, ώστε να υπάρχουν συνεχείς κινητοποιήσεις. Στο πλαίσιο αυτό ζητάμε να στηρίζονται όλες οι υπάρχουσες πρωτοβουλίες. (Να μην ξαναμείνουν ακάλυπτοι οι συνάδελφοι, χωρίς στάση εργασίας, όπως έγινε την 15η Ιανουαρίου στην κινητοποίηση του Δήμου Ανδραβίδας και Κυλλήνης). 
-Να συμβάλλει στο συντονισμό σχετικών ενεργειών/ αντιδράσεων μαζί με τις άλλες ΕΛΜΕ Δυτ. Ελλάδας. 
-Να προχωρήσει στην ενεργοποίηση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας για τη στήριξη συναδέλφων ή οικογενειών συναδέλφων, που βρίσκονται σε ανάγκη. 
διεκδικούμε το αυτονόητο δικαίωμα μας για ένα δημόσιο  εθνικό δίκτυο χωρίς να επιφορτίζονται πλέον οι πολίτες για τις μετακινήσεις τους. Ειδικά οι εκπαιδευτικοί, που τα τελευταία χρόνια έχουν δεχτεί περικοπές έως 40% στους μισθούς τους και πολλές φορές δεν τους αποδίδονται ούτε τα πενιχρά οδοιπορικά που δικαιούνται, δεν μπορούν να αντέξουν επιπλέον καθημερινή οικονομική επιβάρυνση. 

Όμως εκτός του κακού εθνικού δικτύου το θέμα άπτεται και των εργασιακών συνθηκών που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στην καθημερινότητά τους ειδικά  τα τελευταία χρόνια:
  • ελάχιστες μεταθέσεις, ένεκα αδιοριστίας, οπότε πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους και να διανύουν καθημερινά πολλά χιλιόμετρα. Από την άλλη  οι αποσπάσεις δίνονται με το «σταγονόμετρο» και προϋποθέτουν συχνά ένα «μπάρμπα στην Κορώνη».
  • πολλοί εκπαιδευτικοί υποχρεούνται να μετακινούνται σε δύο, τρία και τέσσερα σχολεία για να καλύψουν το ωράριό τους. Αυτό είναι αποτέλεσμα της αύξησης του ωραρίου και της περικοπής τμημάτων στα σχολεία που έχουν επιβάλλει όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις  αλλά και με περισσό ζήλο εφαρμόζει η τοπική εκπαιδευτική διοίκηση. Ο κάθε εκπαιδευτικός αντιμετωπίζεται ως ένας απλός αριθμός διδακτικών ωρών που πρέπει να εξυπηρετήσει τους αλγόριθμούς τους.
  • υπάρχει τέλος η εργασιακή κόπωση αποτέλεσμα των παιδαγωγικών συνθηκών μέσα στις τάξεις (27 μαθητές/στοίβαγμα μαθητών), της άκρατης γραφειοκρατίας που συνοδεύει κάθε σχολική δραστηριότητα αλλά και του νέου ανταγωνιστικού μοντέλου που έχει αρχίζει να επιβάλλεται στην εκπαίδευση και φορτώνει με περισσότερο άγχος τους εκπαιδευτικούς.   

Χρειάζεται λοιπόν να αντιδράσουμε δυναμικά απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα που μας έχουν επιβάλλει Ε.Ε-ΟΟΣΑ και μνημονιακές κυβερνήσεις.

Απαιτούμε:
Μαζικούς διορισμούς και μεταθέσεις ώστε η εκπαιδευτική να εργάζονται κοντά στα σπίτια τους. 
Μέχρι τότε να δίνονται οι απαραίτητες αποσπάσεις σε όσους υπηρετούν μακριά από την οικογένειά τους για πολλά χρόνια.
Άμεση επαναφορά του διδακτικού ωραρίου στην πριν του 2013 κατάσταση. 
Άμεση μείωση των μαθητών στα τμήματα.
Καμία μετακίνηση πέραν των 2 σχολείων. Αποζημίωση για κάθε μετακίνηση σε άλλο σχολείο και μείωση του διδακτικού  ωραρίου, αν συμβαίνει.
Ο χρόνος μετακίνησης να υπολογίζεται στο εργασιακό ωράριο. Η συμπλήρωση του διδακτικού ωραρίου πέραν τους ενός σχολείου να γίνεται με κριτήρια που θα μειώνουν τις μετακινήσεις και τις αποστάσεις.
Δεν υποχωρούμε!
Αγωνιζόμαστε για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας κάτι που είναι εφάμιλλο με τις παιδαγωγικές συνθήκες διδασκαλίας των μαθητών μας. 

15-01-2020





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου