Συμπαραστεκόμενοι στους συναδέλφους που αγωνίζονται ενάντια στην ίδρυση πειραματικών σχολείων χωρίς την θέληση των συλλόγων διδασκόντων, θα θέλαμε να διασαφηνίσουμε κάποια ζητήματα που τέθηκαν σε άρθρα της εφημερίδας «ΠΡΩΤΗ» την 24η Μαρτίου και 19η Απριλίου σχετικά με το θέμα αυτό.
Τα εν λόγω άρθρα στηρίζονταν στις δηλώσεις του ΔΔΕ Ηλείας κ. Γ. Φωτεινόπουλου και του Διευθυντού του 2ου Δημοτικού Λεχαινών κ. Α. Καραντζά και θεωρούμε ότι δημιουργούν σύγχυση γύρω από το θέμα αλλά και εγείρουν ζητήματα κοινωνικού αυτοματισμού, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όποιοι αντιδρούν είναι ενάντια στην ανάπτυξη της περιοχής μας.
Έτσι γράφτηκε ότι «Αρχικά, ας καταρρίψουμε τον μύθο που λέει ότι θα χάσουν τις θέσεις τους τα παιδιά που ήδη φοιτούν στα σχολεία. Όλα τα παιδιά παραμένουν και οι εγγραφές αρχίζουν να γίνονται από την επόμενη χρονιά ΜΟΝΟ στην πρώτη δημοτικού ή στην πρώτη γυμνασίου, με κλήρωση.» (19/4)
Οι ΟΛΜΕ, η ΕΛΜΕ Ηλείας και οι καθηγητές ποτέ δεν ισχυριστήκαμε κάτι τέτοιο. Το επιχείρημά μας είναι ότι τα παιδιά της χωροταξικής ζώνης, που θα πήγαιναν σε αυτό το σχολείο αυτόματα, δεν θα πάνε. Θα πάνε μόνο όσα κληρωθούν, αφού έχουν υποβάλει αίτηση. Τα υπόλοιπα, πολλά ή λιγότερα, θα αναγκαστούν να πάνε σε άλλα σχολεία, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό. Για τον κλάδο μας η σωστή χωροταξική κατανομή των μαθητών εδράζεται στην αντίληψη ότι πρέπει να διασφαλίζονται ισότιμα σχολεία σε κάθε γειτονιά και να μην υπάρχουν σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων, σε κάποια από τα οποία θα επιτρέπεται η φοίτηση μόνο σε λίγα τυχερά παιδιά.
«Σε καμία περίπτωση οι καθηγητές των σχολείων δεν πρέπει να έχουν κανένα άγχος και ανασφάλεια. Είναι απόλυτα εξασφαλισμένη η θέση τους στην εκπαίδευση…τοποθετούνται με απόλυτη προτεραιότητα, συγκρινόμενοι με τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς. Με βάση το σύνολο των μονάδων μετάθεσης και τις δηλώσεις προτίμησής τους σε κενές οργανικές θέσεις σχολείων της ίδιας ομάδας. Όπου αυτό δεν είναι δυνατόν, σε κενές θέσεις σχολείων όμορης ομάδας της ίδιας περιοχής μετάθεσης.» (24/3)
Εδώ πρόκειται για μισή αλήθεια που ισοδυναμεί με το μεγαλύτερο ψέμα. Δεν μας λένε ότι:
• αυτό θα συμβεί αν υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις και αφού συγκριθούν στα μόρια με τους άλλους υπεράριθμους, δηλαδή δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα βρουν οργανική.
• θα είναι οι τελευταίοι τοποθετημένοι στο άλλο σχολείο, άρα πρώτοι σε οποιαδήποτε δυσμενή αλλαγή.
• όσοι από άλλα σχολεία τοποθετούνται με θητεία στα πειραματικά/πρότυπα δε χάνουν την οργανική τους. Έτσι η απώλεια της οργανικής είναι άδικη μεταχείριση σε βάρος των εκπαιδευτικών του σχολείου που χαρακτηρίζεται πειραματικό.
• εκτός από τους εκπαιδευτικούς που χάνουν την οργανική τους υπάρχουν και άλλοι που τόσα χρόνια περιμένουν μία βελτίωση της οργανικής τους και τώρα θα χάνουν τις όποιες ευκαιρίες είχαν, γιατί θα χαθεί ένας μεγάλος αριθμός από αυτές.
«Παράλληλα όσοι (εκπαιδευτικοί) επιθυμούν να παραμείνουν, με αίτησή τους, τοποθετούνται με διετή θητεία …. ενώ τους δίνεται το δικαίωμα με αίτησή τους να συνεχίσουν να διδάσκουν στο σχολείο για δύο χρόνια, στα οποία θα επιμορφωθούν, θα καταρτιστούν… Οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί θα αξιολογηθούν στη διάρκεια του τελευταίου έτους της διετούς θητείας τους για την ανανέωση της θητείας τους…» (24/3 & 19/4).
Δεν αναφέρεται όμως ότι οφείλουν να επιμορφωθούν μόνοι τους, με δική τους οικονομική κι όχι μόνο επιβάρυνση.
Επίσης όσον αφορά την εν λόγω αξιολόγηση:
• τα υποκριτήρια και οι μονάδες αξιολόγησης που αντιστοιχούν σε κάθε κριτήριο δεν έχουν καθοριστεί ακόμα, καθορίζονται με ΥΑ ύστερα από εισήγηση της ΔΕΠΠΣ και του ΙΕΠ. Άρα οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αποφασίσουν αν θα παραμείνουν ή όχι χωρίς να γνωρίζουν επακριβώς σε τι θα αξιολογηθούν.
• Στα πειραματικά η αξιολόγηση πρέπει να αφορά την επιτυχία ή αποτυχία της πειραματικής μεθόδου, του νέου προγράμματος κλπ που εφαρμόζουν κι όχι των μαθητών ή των εκπαιδευτικών.
• Η προβλεπόμενη αξιολόγηση είναι μια συνεχής γραφειοκρατική φορμαλιστική διαδικασία που γίνεται σε βάρος του πραγματικού παιδαγωγικού και εκπαιδευτικού έργου και σε βάρος του πειραματισμού, αφού τα κριτήριά της είναι ήδη καθορισμένα.
• Η μέχρι τώρα εμπειρία των πειραματικών, που συνάδουν με το πνεύμα του άρθρου σας της 19ης/4, επιβεβαιώνουν τα όσα ισχυρίζονται οι εκπαιδευτικοί για τον φρονηματιστικό και πειθαρχικό χαρακτήρα της επιχειρούμενης αξιολόγησης. Άλλωστε και η ενέργεια των ΔΔΕ να προτείνουν μόνοι τους κάποια σχολεία ως πειραματικά έχει να κάνει προφανώς με την πίεση του Υπουργείου υπό την απειλή και της επερχόμενης δικής τους αξιολόγησης. Αποτελούν το πιο τρανταχτό επιχείρημα ότι η επιχειρούμενη επιβολή της αξιολόγησης έχει χαρακτήρα χειραγώγησης του κλάδου.
«Δεν υπάρχει διαχωρισμός, είναι λαϊκά σχολεία τα πειραματικά. Λειτουργούν από το 1929 με τη μεγάλη μεταρρύθμιση του Δελμούζου.»
Η ιστορία λέει και κάτι άλλο! Ότι τα πειραματικά σχολεία πρέπει να λειτουργούν με τυχαίο δείγμα διδασκόντων και διδασκομένων αντιπροσωπευτικό επίσης του μέσου όρου των Ελλήνων δασκάλων και μαθητών. Στην περίπτωση που χρειάζονται εξιδεικευμένες γνώσεις για την υλοποίηση των προς πειραματική διερεύνηση μεθόδων και πρακτικών τότε αυτές προσφέρονται στους δασκάλους με επιμορφώσεις. Τις παραπάνω θέσεις και πρακτικές υποστήριζε όχι ο Γληνός ή ο Δελμούζος, αλλά ο Εξαρχόπουλος, δηλαδή, ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του συντηρητικού παιδαγωγικού ρεύματος της εποχής. Ακόμη και ένας τέτοιος παιδαγωγός δεν ανεχόταν πειραματικά σχολεία σαν αυτά που στήνονται σήμερα με το υπάρχον νομικό πλαίσιο.
«Στο πειραματικό τα παιδιά μπαίνουν με κλήρωση από την πρώτη δημοτικού και μπορεί να φοιτήσει στο πειραματικό οποιοδήποτε παιδί, οποιασδήποτε κοινωνικής τάξης.» (19/4)
• Ναι, τυπικά από την κλήρωση δεν αποκλείεται κανένα παιδί, ουσιαστικά όμως η εντατικοποίηση της εκπαίδευσης και η υποχρέωση συμμετοχής σε δραστηριότητες, από τις οποίες αξιολογείται τόσο το σχολείο όσο και ατομικά ο κάθε εκπαιδευτικός θα κάνουν επιθυμητούς μόνο τους μαθητές που μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις απαιτήσεις. Οι μαθητές του «τελευταίου θρανίου» δηλαδή δεν χωρούν σε ένα τέτοιο σχολείο.
• Παραβλέπεται από την άλλη ότι ο νόμος είναι ξεκάθαρος ότι «Η ευθύνη και τα έξοδα μετακίνησης του μαθητή για την πλήρη φοίτησή του και για τη συμμετοχή του στους ομίλους βαρύνουν τους ασκούντες τη γονική του μέριμνα».
«Τον τελευταίο χρόνο κλήθηκαν όλοι οι εκπαιδευτικοί να στηρίξουν με μαθήματα την τηλεκπαίδευση χωρίς να έχουν επιμορφωθεί. Από το τέλος Μαρτίου ξεκίνησε η επιμόρφωση για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση…. Πολλοί εκπαιδευτικοί δεν ζήτησαν να συμμετάσχουν, γιατί δεν είναι υποχρεωτικό… Σε ένα πειραματικό σχολείο οι εκπαιδευτικοί επιμορφώνονται υποχρεωτικά για να μπορέσουν να υποστηρίξουν σωστά την τηλεκπαίδευση».
Εδώ μάλλον έχουμε περάσει στο στάδιο της κατασυκοφάντησης των εκπαιδευτικών, ελλείψει επιχειρημάτων επί του θέματος. Δεν μπορεί να χρεώνονται οι εκπαιδευτικοί την κυβερνητική προχειρότητα στο θέμα της τηλεκπαίδευσης. Από την άλλη το ότι η πλειονότητα επιμορφώνεται – παρόλο που δεν είναι υποχρεωτικό – παραβλέπεται. Για την ποιότητα των επιμορφώσεων γιατί δεν μιλάμε; (Πολλοί συνάδελφοι δεν συμμετέχουν επειδή οι εν λόγω επιμορφώσεις δεν έχουν να προσφέρουν κάτι καινούργιο). Και όλα αυτά χωρίς να θίξουμε το δικαίωμα σεβασμού του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων.
Η διαδικασία του πειραματισμού σε νέες διδακτικές μεθόδους και νέες τεχνολογίες ήταν πάντοτε αποδεκτό από τον εκπαιδευτικό κλάδο. Τα πειραματικά σχολεία όμως, όπως έχουν στηθεί από το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, απέχουν πολύ από κάτι τέτοιο. Η μόνη διαφορά τους από τα πρότυπα έγκειται στον τρόπο επιλογής των μαθητών και στον σκοπό τους. Ο σκοπός όμως ουσιαστικά είναι κενό γράμμα καθώς οι επιμέρους στόχοι των πειραματικών, η οργάνωση και λειτουργία τους, τα κριτήρια για το χαρακτηρισμό ενός σχολείου, η διαδικασία επιλογής των εκπαιδευτικών και η αξιολόγηση του πειραματικού και των εκπαιδευτικών ταυτίζονται απόλυτα με τα πρότυπα. Άρα περισσότερο μοιάζουν να πειραματίζονται με την προσαρμογή της κοινωνίας σε μια άνιση εκπαίδευση με σχολεία για ελίτ και για τη «μάζα». Εμείς πάντα θα υπερασπιζόμαστε την καθολική ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά αλλά και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων εκπαιδευτικών απέναντι σε όσους θέλουν να στήσουν καριέρες αναπαράγοντας απλά τις όποιες κυβερνητικές «ατάκες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου