Ο κοινωνικός αποκλεισμός γεννά τα αδιέξοδα.
Το πρόβλημα δεν είναι το άσυλο – κάτω τα χέρια από τις φοιτητικές και λαϊκές διεκδικήσεις.
Το ότι από τα πρώτα μέτρα της νέας κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η κατάργηση του ασύλου, δεν πρέπει να ξαφνιάζει. Η Νέα Δημοκρατία υποσχόταν προεκλογικά ότι με τον πρώτο νόμο που θα περάσει θα καταργεί το «άσυλο ανομίας».
Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, τονίζουν στα κανάλια την ανάγκη για ασφάλεια στις περιοχές του κέντρου.
Η Νέα Δημοκρατία επιλέγει να ανοίξει με έμφαση το ζήτημα της ασφάλειας και του ασύλου, γιατί στα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής και όσων υποσχέθηκε «στη μεσαία τάξη», δεν θα κάνει και πολύ διαφορετικά πράγματα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα είναι μια συνέχεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής φτωχοποίησης των εργαζομένων και των μικρομεσαίσων στρωμάτων και επιλέγει τα θέματα εκείνα, όπως είναι η ασφάλεια, ο αυταρχισμός, ο πόλεμος σε ότι δημόσιο κ.α., που θα σπρώξουν τον ιδεολογικό – πολιτικό άξονα ακόμα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά. Το «ΤΙΝΑ» της προηγούμενης κυβέρνησης έδωσε το αρχικό λάκτισμα σε μια τέτοια αντιδραστικοποίηση, η «κανονικότητα» της νέας κυβέρνησης έρχεται να εμπεδώσει ένα ακόμα πιο αυταρχικό πλαίσιο και ρεύμα.
Υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας στις μεγάλες πόλεις πέριξ των σχολών; Ναι, υπάρχει ζήτημα για τους κατοίκους, για κόσμο που θέλει να ψωνίσει στο κέντρο, για νέους που θέλουν να κάνουν μια βόλτα. Δεν αφορά όλες τις σχολές, και άρα δεν είναι γενικά το άσυλο, αφορά σχολές που βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας κυρίως (ΑΣΟΕΕ, Νομική, Μετσόβιο) - και το ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη. Διάφορες μαφίες που έχουν χωρίσει το κέντρο σε σφαίρες επιρροής, έχουν εντάξει και σχολές σε αυτές. Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ψεύδονται συνειδητά, όταν ταυτίζουν το ζήτημα παραβατικότητας με το άσυλο των πανεπιστημίων. Υποκρίνονται όταν το ίδιο πρόβλημα υπάρχει στο πεδίον του Άρεως, στο κέντρο της Αθήνας, και δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα παραβατικότητας εκεί. Βολεύονται με το να βαφτίσουν ολόκληρη τη γειτονιά των Εξαρχείων, που δεν έχει άσυλο, «άβατο» και τις σχολές «κέντρα ανομίας», χωρίς να γίνεται το παραμικρό για να αντιμετωπιστούν τα υπαρκτά και γνωστά σε όλους κυκλώματα διακίνησης και εμπορίας. Για να μην αναφερθούμε για το τι ήταν κατά καιρούς η πλ. Βάθης, η πλ. Ομονοίας ή τα πραγματικά «άβατα» των αρκετά απομακρυσμένων από το κέντρο περιοχών όπως το Μενίδι ή ο Ασπρόπυργος.
Τα ναρκωτικά, η περιθωριοποίηση, ο κοινωνικός αποκλεισμός δε δημιουργούνται από το άσυλο. Δημιουργούνται από τις πολιτικές της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, δημιουργούνται από τις διεθνείς συμφωνίες, που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση, εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, ανθρώπων που χωρίς να μπορούν να μετακινηθούν στις χώρες που επιθυμούν, στοιβάζονται στο κέντρο της Αθήνας και γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης διαφόρων κυκλωμάτων και μαφιών.
Μαζί με αυτήν την πολιτική-ιδεολογική επιχείρηση δημιουργίας κλίματος αυταρχισμού η ΝΔ δεν κρύβει και την διαχρονικό της μίσος ενάντια σε ότι δημόσιο και τον φανατισμό της για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Δεν έχουμε αυταπάτες. Το φοιτητικό κίνημα δεν είναι το ρωμαλέο κίνημα που ήταν κάποτε. Δεν είναι το απειλητικό κίνημα εκείνο που ο περιορισμός του ασύλου θα ήταν ένα μέτρο καταστολής του. Τα φαινόμενα σήψης του φοιτητικού συνδικαλισμού έχουν επεκταθεί με τις μαφίες των «αρίστων» της ΔΑΠ να λαδώνουν καθηγητές, να ελέγχουν ολόκληρα τμήματα, να εξαγοράζουν μαθήματα, να μετατρέπουν τις σχολές σε μια μικρογραφία του πολιτισμού της Μυκόνου, τελευταία να διαλύουν και φοιτητικές εκλογές και φοιτητικούς συλλόγους. Όπως επίσης είναι γνωστό ότι εδώ και πολλά χρόνια οι εταιρείες μπαινοβγαίνουν στις σχολές και κάνουν μπίζνες με τις υποδομές του δημόσιου πανεπιστημίου. Δεν υπάρχει πιο ψευδής εικόνα από το ότι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι ένα «άντρο» των αριστερών καταληψιών. Στην πραγματικότητα το Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι πολιτικά αποστειρωμένο σε μεγάλο βαθμό εδώ και χρόνια. Η Νέα Δημοκρατία θέλει να επικυρώσει και θεσμικά αυτήν την εικόνα του αποστειρωμένου, απο-πολιτικοποιημένου πανεπιστημίου, γι’ αυτό η συζήτηση περί ασύλου πάει χέρι χέρι με την συζήτηση για να μπουν μπάρες στις σχολές, με τη σύνδεση αξιολόγησης – χρηματοδότησης σχολών και ιδρυμάτων και την έμμεση ή και άμεση εμπορευματοποίηση τους. Διακηρυγμένος σκοπός είναι το πανεπιστήμιο της αγοράς, που δε θα χωράει αμφισβήτηση, αντιστάσεις και κινητοποιήσεις για τα δικαιώματα των φοιτητών, την παραμικρή κοινωνική και πολιτική δράση.
Η εικόνα του αποστειρωμένου πανεπιστημίου έχει σε μεγάλο βαθμό περάσει και οι περισσότεροι πιθανά θεωρούν την κατάργηση του ασύλου από αδιάφορο θέμα ως θετική εξέλιξη. Τα εκπαιδευτικά ζητήματα όμως είναι υπαρκτά και τα δικαιώματα των φοιτητών θα συνεχίσουν να είναι στο στόχαστρο. Οι πρόσφατες καταλήψεις σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ή στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης τον περασμένο Δεκέμβρη, ενάντια στις αυξήσεις των διδάκτρων, με τον Πρύτανη να καλεί τα ΜΑΤ να μπουν για να εκκενώσουν τα κτίρια, είναι εικόνες από το δικό μας μέλλον. Οι φοιτητές θα έχουν ανάγκη τότε το άσυλο για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, όπως και θα έχουν ανάγκη την κατάληψη ως διαχρονικό μέσο αγώνα. Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη το γνωρίζει καλά αυτό και χρησιμοποιεί ζητήματα ασφάλειας εκ του πονηρού, στοχεύοντας ταυτόχρονα τους πιθανούς μελλοντικούς φοιτητικούς αγώνες. Άλλωστε οι βουλευτές του το λένε ανοιχτά. Το ζήτημα του ασύλου δεν αφορά μόνο την παραβατικότητα, αλλά κυρίως τις καταλήψεις και το δικαίωμα της πολιτικής δράσης μέσα στις σχολές.
Η Νέα Δημοκρατία ανακινεί το θέμα του ασύλου, για να «ικανοποιήσει» το ακροατήριο της αλλά και για να αποσπάσει νέες πιο αντιδραστικές συναινέσεις σε ένα πιο διευρυμένο ακροατήριο. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετάσχει με ικανοποίηση σε αυτό το παιχνίδι «ενάντια στη δεξιά», πάνω σε θέματα, που δεν αφορούν την οικονομική πολιτική στην οποία υπάρχουν τρομακτικές ομοιότητες, οι οποίες υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες και κανείς από τους δύο δεν τις αμφισβητεί. Μην έχοντας κάνει το παραμικρό και ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και ενάντια στις μαφίες που δρουν ανενόχλητα. Αφήνοντας επί 4,5 χρόνια αλώβητο το θεσμικό πλαίσιο της εμπορευματοποίησης του δημόσιου πανεπιστημίου (βλ. αξιολόγηση, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά) και συνεχίζοντας την ασφυκτική υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων.
Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, την πολιτική δράση μέσα στις σχολές, το δικαίωμα πολιτικών και συνδικαλιστικών συλλογικοτήτων να διακινούν ελεύθερα τις ιδέες τους.
Δε μας αφορά το εθιμικό παιχνίδι αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών με τα ΜΑΤ κάθε Σάββατο στη Στουρνάρη.
Ο θεσμικός περιορισμός του ασύλου, όχι μόνο δεν θα δώσει λύση στα προβλήματα παραβατικότητας μέσα στις σχολές, αλλά μελλοντικά θα αφοπλίσει τους φοιτητές στην πάλη τους για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, θα κάνει τον αγώνα πιο άνισο.
Κανένα φοιτητικό δικαίωμα δεν πρέπει να αμφισβητηθεί για την αντιμετώπιση της όποιας προβληματικής κατάστασης δημιουργούν εδώ και χρόνια ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αστυνομία και το κράτος.
Δε μας αφορά το εθιμικό παιχνίδι αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών με τα ΜΑΤ κάθε Σάββατο στη Στουρνάρη.
Ο θεσμικός περιορισμός του ασύλου, όχι μόνο δεν θα δώσει λύση στα προβλήματα παραβατικότητας μέσα στις σχολές, αλλά μελλοντικά θα αφοπλίσει τους φοιτητές στην πάλη τους για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, θα κάνει τον αγώνα πιο άνισο.
Κανένα φοιτητικό δικαίωμα δεν πρέπει να αμφισβητηθεί για την αντιμετώπιση της όποιας προβληματικής κατάστασης δημιουργούν εδώ και χρόνια ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αστυνομία και το κράτος.
- Υπερασπιζόμαστε το άσυλο με την ανάπτυξη διεκδικήσεων για τα ζωτικά προβλήματα των φοιτητών.
- Για τη δωρεάν σίτιση και στέγαση και για φοιτητική πρόνοια.
- Για κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά.
- Για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια χωρίς αξιολογήσεις και προϋποθέσεις.
- Για ουσιαστικά επαγγελματικά δικαιώματα στα πτυχία. Ενάντια σε αυθαιρεσίες και αυταρχισμό διοίκησης – καθηγητών.
Όχι στις πολιτικές της περιθωριοποίησης και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Όχι μπάρες και συστήματα ασφαλείας.
Πανεπιστήμια ανοιχτά και ελεύθερα στην κοινωνική και πολιτική δράση.
ΠΗΓΗ: Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου