Κοντεύουν να φτάσουν τα Χριστούγεννα και στην Ηλεία μόνο λείπουν 40 περίπου καθηγητές από τα σχολεία. Οι επικοινωνιακού τύπου πανηγυρισμοί του υπουργείου, τον Σεπτέμβριο, για «πρώτη φορά στα χρονικά» πλήρη ετοιμότητα αποδεικνύεται είτε βλακώδη προχειρότητα ή άνευ προηγουμένου εμπαιγμός.
Πέρα τις όποιες ερμηνείες όμως, εκείνο που ενδιαφέρει το συνδικαλιστικό κίνημα είναι η άμεση δυναμική αντίδραση ως μοχλός πίεσης για να καλυφθούν τα κενά. Όλοι οι μνημονιακοί ιθύνοντες εδώ και κάποια χρόνια συνηθίζουν να καθυστερούν εσκεμμένα τους διορισμούς των αναπληρωτών, εξοικονομώντας έτσι κάποια χρήματα ή και ευελπιστώντας να εξαφανιστούν κάποια από τα κενά με «μαγικό» τρόπο (πχ συμπτύξεις τμημάτων από Δ/ντες Δ/θμιας Εκπαίδευσης). Εμείς όμως δεν πρέπει να τους αφήνουμε.
Σχετικά με το θέμα θα θέλαμε να τονίσουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού εκπαιδευτικού κινήματος το οποίο, μαζί με το όποιο υπάρχον γονεϊκό και μαθητικό κίνημα, μπορεί να αποτελέσει ισχυρό και έμπιστο μοχλό πίεσης. Φέτος έχουμε την πανελλαδική εμπειρία της έγκρισης ή μη των ολιγομελών τμημάτων, όπου είδαμε ότι στις περιπτώσεις που γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί επέμεναν στις αντιδράσεις τους πέτυχαν ακόμη και μέσα στον Οκτώβρη να αναγκάσουν το υπουργείο να υπαναχωρήσει και να εγκρίνει τη λειτουργία τους. Αλλά και εδώ, στο νομό μας, φέτος είχαμε την εμπειρία δύο δυναμικών οργανωμένων κινητοποιήσεων από συλλόγους γονέων με την στήριξη της ΕΛΜΕ, που φαίνεται να ανοίγουν έναν εναλλακτικό τρόπο αντίδρασης στην πολιτική περικοπών του υπουργείου. Με τον ίδιο τρόπο οργανώθηκε και τρίτη, πρόσφατη, κινητοποίηση που αποσκοπούσε στη στήριξη του Μουσικού σχολείου του Βαρθολομιού.
Πάγια θέση του ΔΣ της ΕΛΜΕ είναι να προσπαθεί να ανοίξει διαύλους με τους συλλόγους γονέων, παρ’ όλες τις δυσχέρειες του σχετικού εγχειρήματος, γιατί πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο κίνημα από τα κάτω μπορεί να έχει μια δυναμική που δύσκολα ελέγχεται από τους κρατούντες. Ως εκ τούτου δεν υποχωρούμε από αυτή την προσπάθεια μπροστά στις υποδείξεις μελών του ΔΣ για ανάγκη νομιμοφάνειας οποιαδήποτε πρωτοβουλίας στο σχετικό ζήτημα. Αν κάτι φοβάται η κυβέρνηση είναι ο ξεσηκωμός γονιών και μαθητών, γι αυτό και οι «κυβερνητικοί» της εκπρόσωποι στο ΔΣ προσπαθούν να μας «κουνήσουν το δάκτυλο» απέναντι σε κάθε σχετική πρότασή μας. Η πρόταση που κατατέθηκε επιπλέον από την ΑΡΠΑ ήταν για δυναμικές κινητοποιήσεις σε κάθε σχολείο, με συμμετοχή του συλλόγου Γονέων και συμβολικό κλείσιμο πχ. μιας ώρας που υπήρχε κενό εκπαιδευτικού στο σχολείο, ανάρτηση (πανό, εφημερίδες τοίχου), διανομή πληροφοριακού υλικού προς την κοινωνία και τα ΜΜΕ, και τέλος συντονισμένη κινητοποίηση με τις άλλες ΕΛΜΕ Δυτ. Ελλάδας στην ΠΔΕ με στάση εργασίας, γονείς και μαθητές και συμβολικό κλείσιμο της Διεύθυνσης. Συνάδελφοι, αρχίζουμε και συνηθίζουμε τις χιλιάδες ελλείψεις στα σχολεία και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.
Καλούμε και τις άλλες παρατάξεις (παρούσες και απούσα-ΔΑΚΕ) να μην υπαναχωρήσουν από τη θέση της ΕΛΜΕ για συνεργασία και οργάνωση κοινού αγώνα με τους γονείς. Όλες οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες (δημοσιοποίηση, ενημέρωση κομμάτων, δημοτικών συμβουλίων κλπ) είναι θεμιτές αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένα ισχυρό κίνημα εκπαιδευτικών και γονέων είναι αυτό που θα δώσει τη δυναμική που χρειάζονται και σε αυτές.
Εδώ θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι οι ενημερώσεις στους Βουλευτές της Ηλείας θα πρέπει να έχουν καταγγελτικό χαρακτήρα, καθώς όλοι τους ανήκουν στο μνημονιακό μπλοκ και κατ’ επέκταση είναι συνένοχοι, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, γι’ αυτή την κατάσταση. Θέλει προσοχή αυτή η ενημέρωση να μη μετατραπεί απλά σε μια «πάσα» προς αυτούς ώστε να μας επιδείξουν μια ακόμη επικοινωνιακή συμπαράσταση, με ερώτηση στη Βουλή. Ούτε να ξαναβιώσουμε την εμπειρία της εκδούλευσης προς γονείς από πρώην κυβερνητικό στέλεχος που άφηνε να διαρρέει ότι έχει κάνει συστάσεις στον Δ/ντη Δ/θμιας Εκπαίδευσης για την μη τήρηση των εντολών του υπουργείου.
Από την άλλη πλευρά θεωρούμε απαράδεκτες τις όποιες προτάσεις για έκκληση της ΕΛΜΕ προς εθελοντική κάλυψη των αναγκών των μαθητών της Γ΄Λυκείου από συναδέλφους. Δεν μπορεί το σωματείο να υποσκάψει τις διεκδικήσεις του κλάδου κάνοντας πλάτες στην κυβέρνηση. Οι κυβερνητικοί και φιλοκυβερνητικοί συνδικαλιστές ας προσφέρουν τις όποιες υπηρεσίες τους στο υπουργείο, εκτός του πρωτοβάθμιου σωματείου.
Συνεχίζουμε να διεκδικούμε την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, χτίζοντας ένα κίνημα από κάτω χωρίς πολιτικούς κηδεμόνες. Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα!
Πύργος 25-11-2015
Πέρα τις όποιες ερμηνείες όμως, εκείνο που ενδιαφέρει το συνδικαλιστικό κίνημα είναι η άμεση δυναμική αντίδραση ως μοχλός πίεσης για να καλυφθούν τα κενά. Όλοι οι μνημονιακοί ιθύνοντες εδώ και κάποια χρόνια συνηθίζουν να καθυστερούν εσκεμμένα τους διορισμούς των αναπληρωτών, εξοικονομώντας έτσι κάποια χρήματα ή και ευελπιστώντας να εξαφανιστούν κάποια από τα κενά με «μαγικό» τρόπο (πχ συμπτύξεις τμημάτων από Δ/ντες Δ/θμιας Εκπαίδευσης). Εμείς όμως δεν πρέπει να τους αφήνουμε.
Σχετικά με το θέμα θα θέλαμε να τονίσουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού εκπαιδευτικού κινήματος το οποίο, μαζί με το όποιο υπάρχον γονεϊκό και μαθητικό κίνημα, μπορεί να αποτελέσει ισχυρό και έμπιστο μοχλό πίεσης. Φέτος έχουμε την πανελλαδική εμπειρία της έγκρισης ή μη των ολιγομελών τμημάτων, όπου είδαμε ότι στις περιπτώσεις που γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί επέμεναν στις αντιδράσεις τους πέτυχαν ακόμη και μέσα στον Οκτώβρη να αναγκάσουν το υπουργείο να υπαναχωρήσει και να εγκρίνει τη λειτουργία τους. Αλλά και εδώ, στο νομό μας, φέτος είχαμε την εμπειρία δύο δυναμικών οργανωμένων κινητοποιήσεων από συλλόγους γονέων με την στήριξη της ΕΛΜΕ, που φαίνεται να ανοίγουν έναν εναλλακτικό τρόπο αντίδρασης στην πολιτική περικοπών του υπουργείου. Με τον ίδιο τρόπο οργανώθηκε και τρίτη, πρόσφατη, κινητοποίηση που αποσκοπούσε στη στήριξη του Μουσικού σχολείου του Βαρθολομιού.
Πάγια θέση του ΔΣ της ΕΛΜΕ είναι να προσπαθεί να ανοίξει διαύλους με τους συλλόγους γονέων, παρ’ όλες τις δυσχέρειες του σχετικού εγχειρήματος, γιατί πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο κίνημα από τα κάτω μπορεί να έχει μια δυναμική που δύσκολα ελέγχεται από τους κρατούντες. Ως εκ τούτου δεν υποχωρούμε από αυτή την προσπάθεια μπροστά στις υποδείξεις μελών του ΔΣ για ανάγκη νομιμοφάνειας οποιαδήποτε πρωτοβουλίας στο σχετικό ζήτημα. Αν κάτι φοβάται η κυβέρνηση είναι ο ξεσηκωμός γονιών και μαθητών, γι αυτό και οι «κυβερνητικοί» της εκπρόσωποι στο ΔΣ προσπαθούν να μας «κουνήσουν το δάκτυλο» απέναντι σε κάθε σχετική πρότασή μας. Η πρόταση που κατατέθηκε επιπλέον από την ΑΡΠΑ ήταν για δυναμικές κινητοποιήσεις σε κάθε σχολείο, με συμμετοχή του συλλόγου Γονέων και συμβολικό κλείσιμο πχ. μιας ώρας που υπήρχε κενό εκπαιδευτικού στο σχολείο, ανάρτηση (πανό, εφημερίδες τοίχου), διανομή πληροφοριακού υλικού προς την κοινωνία και τα ΜΜΕ, και τέλος συντονισμένη κινητοποίηση με τις άλλες ΕΛΜΕ Δυτ. Ελλάδας στην ΠΔΕ με στάση εργασίας, γονείς και μαθητές και συμβολικό κλείσιμο της Διεύθυνσης. Συνάδελφοι, αρχίζουμε και συνηθίζουμε τις χιλιάδες ελλείψεις στα σχολεία και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.
Καλούμε και τις άλλες παρατάξεις (παρούσες και απούσα-ΔΑΚΕ) να μην υπαναχωρήσουν από τη θέση της ΕΛΜΕ για συνεργασία και οργάνωση κοινού αγώνα με τους γονείς. Όλες οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες (δημοσιοποίηση, ενημέρωση κομμάτων, δημοτικών συμβουλίων κλπ) είναι θεμιτές αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι ένα ισχυρό κίνημα εκπαιδευτικών και γονέων είναι αυτό που θα δώσει τη δυναμική που χρειάζονται και σε αυτές.
Εδώ θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι οι ενημερώσεις στους Βουλευτές της Ηλείας θα πρέπει να έχουν καταγγελτικό χαρακτήρα, καθώς όλοι τους ανήκουν στο μνημονιακό μπλοκ και κατ’ επέκταση είναι συνένοχοι, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο, γι’ αυτή την κατάσταση. Θέλει προσοχή αυτή η ενημέρωση να μη μετατραπεί απλά σε μια «πάσα» προς αυτούς ώστε να μας επιδείξουν μια ακόμη επικοινωνιακή συμπαράσταση, με ερώτηση στη Βουλή. Ούτε να ξαναβιώσουμε την εμπειρία της εκδούλευσης προς γονείς από πρώην κυβερνητικό στέλεχος που άφηνε να διαρρέει ότι έχει κάνει συστάσεις στον Δ/ντη Δ/θμιας Εκπαίδευσης για την μη τήρηση των εντολών του υπουργείου.
Από την άλλη πλευρά θεωρούμε απαράδεκτες τις όποιες προτάσεις για έκκληση της ΕΛΜΕ προς εθελοντική κάλυψη των αναγκών των μαθητών της Γ΄Λυκείου από συναδέλφους. Δεν μπορεί το σωματείο να υποσκάψει τις διεκδικήσεις του κλάδου κάνοντας πλάτες στην κυβέρνηση. Οι κυβερνητικοί και φιλοκυβερνητικοί συνδικαλιστές ας προσφέρουν τις όποιες υπηρεσίες τους στο υπουργείο, εκτός του πρωτοβάθμιου σωματείου.
Συνεχίζουμε να διεκδικούμε την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής, χτίζοντας ένα κίνημα από κάτω χωρίς πολιτικούς κηδεμόνες. Δεν υπάρχει άλλη ελπίδα!
Πύργος 25-11-2015
